~`~
Tytuł: Harry Potter i Czara Ognia
Autor: Joanne Kathleen Rowling
Data wydania: 2001
Wydawnictwo: Media Rodzina
Tom: 4
Cykl: Harry Potter
Ilość stron: 768
~`~
~`~
Opis:
W tym roku w Szkole Magii i Czarodziejstwa Hogwart rozegra się Turniej Trójmagiczny, na który przybędą uczniowie z Bułgarii i Francji. Zgodnie z prastarymi zasadami, w turnieju uczestniczyć ma trzech uczniów - reprezentantów każdej ze szkół, wybranych przez Czarę Ognia. Dziwnym zbiegiem okoliczności wybranych zostaje czterech...
W tym roku w Szkole Magii i Czarodziejstwa Hogwart rozegra się Turniej Trójmagiczny, na który przybędą uczniowie z Bułgarii i Francji. Zgodnie z prastarymi zasadami, w turnieju uczestniczyć ma trzech uczniów - reprezentantów każdej ze szkół, wybranych przez Czarę Ognia. Dziwnym zbiegiem okoliczności wybranych zostaje czterech...
Recenzja:
I nadchodzi czwarty rok dla Harry'ego. W ciągu wakacji jest rozgrywany mecz Quiddicha, w którym grają Bułgarzy przeciw Irlandczykom. Jednakże w szkole nie będzie, jak co roku, odgrywany mecz Quiddicha tylko Turniej Trójmagiczny. Bohater przez przypadek rozpoczyna udział w niebezpiecznym turnieju, przy czym jest nagięty regulamin: zamiast trójki jest czworo uczestników i jeszcze, żeby było ciekawie dwójka z nich uczy się w tej samej szkole. Przed Harrym czeka trudny czas: kłótnia z przyjacielem, trudne zadania (smok, jezioro, labirynt). W szkole organizowany jest również Bal, który rozpoczynają zawodnicy wybrani przez czarę: Fleur Delacour (Beauxbatons, Francja), Wiktor Krum (Durmstrang, Bułgaria), Cedrick Diggory (Hogwart), Harry Potter (Hogwart). Każdy z nich posiada własną parternkę/partnera, który towarzyszy im przez cały bal. Na sam koniec książki odradza się ten, który uzyskał nieśmiertelność.
Książka jest ciekawa. Tajemnicze, nieznane miejsce, które tak w prawdzie ukazuje sen, jest rozpoczęciem...Atmosfera, która ukazana jest w książce nie jest zbyt ciekawa: ujawniają się poplecznicy Lorda Voldemorta. W szkole panuje napięta atmosfera ze względu, że zamiast rozgrywek Quiddicha jest ów Turniej. Okazuje się, że nie jest on wcale bezpieczny, jakby mogło to by się wydawać. Pojawiają się podejrzenia... Dzięki tej nowej sytuacji opisanej w książce, przygoda młodego bohatera nie jest nudna.
Warto zwrócić na końcowe zachowanie Ministra Magii Korneliusza Knota. Pokazuje, jak władza, pieniądze są ważniejsze od tego, co wszyscy dookoła mówią. Nie chce dopuścić do siebie prawdy, bo obawia się o swoje stanowisko. Kolejną postacią już znanej z choćby poprzedniej części Cedricka Digorry'ego. Jest przykładem uczciwego postępowania, rywalizacji.
Na zakończenie można stwierdzić, że dopiero teraz zaczyna się coś dziać. Będzie jeszcze bardziej niebezpiecznie niż w poprzednich częściach choć prawie za każdym razem pojawiał się Ten, Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać.
I nadchodzi czwarty rok dla Harry'ego. W ciągu wakacji jest rozgrywany mecz Quiddicha, w którym grają Bułgarzy przeciw Irlandczykom. Jednakże w szkole nie będzie, jak co roku, odgrywany mecz Quiddicha tylko Turniej Trójmagiczny. Bohater przez przypadek rozpoczyna udział w niebezpiecznym turnieju, przy czym jest nagięty regulamin: zamiast trójki jest czworo uczestników i jeszcze, żeby było ciekawie dwójka z nich uczy się w tej samej szkole. Przed Harrym czeka trudny czas: kłótnia z przyjacielem, trudne zadania (smok, jezioro, labirynt). W szkole organizowany jest również Bal, który rozpoczynają zawodnicy wybrani przez czarę: Fleur Delacour (Beauxbatons, Francja), Wiktor Krum (Durmstrang, Bułgaria), Cedrick Diggory (Hogwart), Harry Potter (Hogwart). Każdy z nich posiada własną parternkę/partnera, który towarzyszy im przez cały bal. Na sam koniec książki odradza się ten, który uzyskał nieśmiertelność.
Książka jest ciekawa. Tajemnicze, nieznane miejsce, które tak w prawdzie ukazuje sen, jest rozpoczęciem...Atmosfera, która ukazana jest w książce nie jest zbyt ciekawa: ujawniają się poplecznicy Lorda Voldemorta. W szkole panuje napięta atmosfera ze względu, że zamiast rozgrywek Quiddicha jest ów Turniej. Okazuje się, że nie jest on wcale bezpieczny, jakby mogło to by się wydawać. Pojawiają się podejrzenia... Dzięki tej nowej sytuacji opisanej w książce, przygoda młodego bohatera nie jest nudna.
Warto zwrócić na końcowe zachowanie Ministra Magii Korneliusza Knota. Pokazuje, jak władza, pieniądze są ważniejsze od tego, co wszyscy dookoła mówią. Nie chce dopuścić do siebie prawdy, bo obawia się o swoje stanowisko. Kolejną postacią już znanej z choćby poprzedniej części Cedricka Digorry'ego. Jest przykładem uczciwego postępowania, rywalizacji.
Na zakończenie można stwierdzić, że dopiero teraz zaczyna się coś dziać. Będzie jeszcze bardziej niebezpiecznie niż w poprzednich częściach choć prawie za każdym razem pojawiał się Ten, Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać.
Ocena: 8/10
~`~